حدود ۶ الی ۷ سالی می شود که بازی های رایانه ای و استفاده از تبلت و موبایل های هوشمند در بین مردم ما متداول شده است. زمانی بیشترین سرگرمی یک کودک بازی هایی مثل میکرو، آتاری، سگا و… بود. این بازی ها که معمولا گرافیک پایینی هم داشتند، در روزهای مشخصی از سال و ساعات خاصی از روز سرگرمی کودکان ما بودند.
با پیشرفت تکنولوژی و به نوعی انفجار این فناوری ها شش سالی می شود که بازی ها و سرگرمی های بچه ها نیز به همین نسبت فرق کرده است و سیل بازی های گوشی ها، تبلت ، کامپیوتر و پلی استیشن و…. جای بازی های گذشته ی الکترونیکی و دستی را گرفته اند.
در این میان یک سوال مهم است که باید به آن جواب داد و آن این سوال است که این بازی ها برای فرزندان ما موثر هستند یا مضر ؟ و مهم تر این که والدین با سیل اطلاعات لحظه ای که در اختیار کودکان است چگونه می توانند بر بازی های آن ها کنترل داشته باشند؟
در پاسخ به این سوالات باید گفت که دنیای مجازی و به خصوص رایانه می تواند محاصن بسیار زیادی برای کودکان ما داشته باشد، محاسنی که نه تنها به رشد و یادگیری آن ها کمک کند که باعث افزایش توانمندی آنان نیز می شود.
محاسن بازی های رایانه ای
ـ فرایند یادگیری را آسان و توجه کودک و نوجوان را جلب می کند؛
ـ با رایانه فراگیر، کودک هرچند بار که بخواهد، می تواند موضوعی را ببیند، بخواند و مرور کند؛
ـ برنامه های بسیار متنوعی ساخته شده که به نوجوان امکان می دهد تصاویر یا داستان هایی را خلق کند و یا این که امکاناتی را ارائه می دهند که نوجوانان را به تاریخ، جغرافیا و دنیای خیالی ساخته ی خود، علاقمند می کنند.
ـ برخی از برنامه های آموزشی، به نوجوانان کمک می کند تا بسیاری از مهارت های زندگی را با خود تمرین کنند.
ـ بیش تر برنامه های کنترل شده رایانه ای در وقت و هزینه، صرفه جویی های بسیای به همراه دارند.
ـ به نظر برخی از پزشکان، بازی های رایانه ای به نوجوانان بیمار القا می کند که زودتر سلامت خود را بازیابند و به داروهای مسکن، کم تر نیاز پیدا کنند.
آن روی سکه
همان طور که عنوان کردیم بازی های رایانه ای و کلا رایانه می تواند به رشد و یادگیری کودکان تا حدودی کمک کند ولی معایب زیادی هم وجود دارد که خانواده ها تنها با رسیدگی و توجه مداوم می توانند آن را کنترل کنند.
به بیان دیگر کودکان هرگز نباید حس کنند که در این دنیا تنها هستند و هیچ کنترلی بر روی آن ها نیست. کودکان باید بدانند که والدین مرتب بر روی تبلت یا رایانه ی آن ها نظارت دارند و بازی هایی را که آ ن ها با آن سر گرم می شوند را چک می کنند.
دور کردن کودکان از یک سری امکانات، به خاطر فرهنگ اشتباه جا افتاده در جامعه ما بسیار سخت شده است. اگر کودکان احساس کنند که در دنیای رایانه و فضای مجازی تنها هستند نه تنها گیج می شوند که این تنهایی باعث می شود به سمت و سو هایی بروند که برای آنان ضرر های بزرگی به همراه دارد. گاه والدین هم درگیر این بازی ها و فضای مجازی می شوند و حتی گاهی برای اینکه کودکان را از سر خود باز کنند، اجازه ی استفاده از تبلت و گوشی را برای مدت زمان بیشتری به آن ها می دهند و این خود معضل بزرگی است که خانواده های امروز ما را درگیر خود کرده است.
اعتیاد به اینترنت و مضرات آن
کودکان و نوجوانان معتاد به اینترنت مانند رانندگانی هستند که بی اعتنا به علایم راهنمایی و رانندگی، اتومبیل اسقاطی خود را در جاده های خاکی به هر سو می رانند تا آنکه بالاخره وارد تونل افسردگی می شوند.
افرادی که ساعت های متمادی در اینترنت و بازی های آن لاین پرسه می زنند و به بازی های رایانه ای می پردازند معمولا برای درس خواندن و فراگیری نکات و مباحث آموزشی، وقت کم می آورند.اختصاص ساعات زیاد برای بازی های رایانه ای، آسیب های جسمانی فراوانی از جمله بروز تیک ها و فشارهای عصبی، سردرد، چشم درد، چاقی، کمر درد، دردهای مفصلی انگشتان و مچ دست، کم خوابی و بی خوابی، اختلال در اشتها و خارج شدن ستون فقرات از حالت طبیعی را نیز می تواند به همراه داشته باشد.آسیب های اخلاقی و از بین بردن رابطه فکری و عاطفی فرزندان و والدین از دیگر آسیب های بازی های رایانه ای است که کودکان را تهدید می کند همچنین برخی از کارشناسان معتقدند تماس بیش از حد با بازی های رایانه ای موجب اعتیادکودکان به اینگونه بازی ها می شود.
خشونت در اغلب بازی‌های رایانه‌ای
این گونه بازی‌ها می توانند باعث بروز رفتارهای ضد اجتماعی، ناسازگاری و اضطراب در کودکان شوند و پس از مدتی با نوجوانان و جوانانی مواجه خواهیم شد که خالی از هرگونه عواطف انسانی هستند.کارشناسان معتقدند تنها برنده بازی‌های رایانه ای نه کودکان و نوجوانان بلکه طراحان، برنامه ریزان و سیاست گذارانی هستند که از افکار پاک و بی‌آلایش نوجوانان برای اغراض و اهداف سیاسی و شوم خود استفاده می کنند.
دنیای بازی‌های رایانه‌ای گرداب مخوفی است که کودکان و نوجوانان را آرام و بی صدا می بلعد و آنان را در فضایی رها می سازد که خلاصی از آن امکان پذیر نیست.به عقیده کارشناسان والدینی که فرزندان خود را برای ساعت‌های طولانی در مقابل تلویزیون، کامپیوتر، گوشی‌های هوشمند و… رها می کنند مقصران اصلی در تهدید سلامت روانی فرزندانشان هستند.
نکاتی که باید رعایت شوند
در حال حاضر نمی شود از ورود کودکان به یک سری فضا ها و بازی ها جلوگیری کرد ولی آنچه که مهم است این مساله است که چنانچه قراراست کودکان از بازی های کامپیوتری استفاده کنند، بهتراست بازی های تصویری خلاق که کودکان باید به وسیله آنها، معما هایی را حل کنند، بیش از بازی های دیگر مورد توجه قرارگیرند.
بازی های دسته جمعی کودکان ، با ابزارهای تصویری چون پلی استیشن و… مسئله ساز است، این بازی ها ، زمانی مخرب خواهد بود که کودک برای ساعات طولانی ، غرق بازی شوند.
والدین وقت بیشتری را به کودک و نوجوان خویش اختصاص بدهند. هر قدر وقت گذاری و ارتباط صحیح بین والدین و فرزندان بیشتر باشد زمینه چنین بازی هایی کمتر فراهم می شود.
_ بهتراست که والدین همراه فرزندان خود به کوهستان، باشگاه ها و میادین ورزشی بروند و به بازی های مورد علاقه آنها بپردازند تا انرژی عصبی و روانی آنان تخلیه شده و توجهشان ازبازی ها ی رایانه ای منحرف شود.
_ به فرزندتان اجازه ندهید در فاصله نزدیکی از صفحه رایانه بنشیند.
_ از رایانه های با صفحه کوچک استفاده کنید.
_ نور صفحه تلویزیون را کم کنید._ ضروری است بچه ها به طور مرتب بین دو نوبت بازی استراحت کنند.
سخن آخر
بازی های رایانه ای و فضای مجازی در حال حاضر جزء جدایی ناپذیر در زندگی خانواده های ما هستند ولی کنترل این بازی ها و نظارت بر بازی هایی که کودکان را درگیر کرده اند باعث می شود که کودکان ما با امنیت بیشتری وارد این دنیا بشوند و از آسیب هایی که این گونه بازی ها و محیط ها برای آن ا دارند آسیب کمتری ببینند.
فرم در حال بارگذاری ...
